ขอบอกก่อนเลยนะคะว่านี้เป็นกระทู้แรกของเราคะ
หากผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปี เรากับแฟนรักกันมากเลยคะ ใครๆต่างก็อิจฉาคู่เรากันคะ จนเรากับแฟนมีลูกชายด้วยกัน 1 คน เราเลยย้ายกลับมาอยู่บ้านคะตอนแรกเราไปอยู่บ้านแฟน เราก็เลยทะเลาะกับแฟนเพราะเค้าต้องทำงานกลางคืน ถ้าอยู่บ้านเค้าที่ทำงานจะอยู่ใกล้กว่า นี้แหละคะเป็นสาเหตุทำให้เรากับเค้าห่างกัน เพราะเค้านอนเค้าเรานอนบ้านเรา
สาเหตุที่เราต้องนอนบ้านเราเพราะไม่ใครช่วยเลี้ยงลูกคะถ้าเราไปอยู่บ้านเค้า ตอนแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไรคะเพราะเค้าโทรหาเราทุกวัน บางวันก็กลับมานอนบ้านเรา แต่พอลูกเราอายุได้ 7 เดือน เค้าก็เริ่มไม่โทรมาล่ะคะ เราก็ไม่ได้โทรไปหาเค้าเพราะเราคิดว่าเค้าคงทำงานเหนื่อยแล้วเราก็เลี้ยงลูกเหนื่อยด้วยคะ แต่บางวันเค้าก็ยังกลับมานอนบ้านเราทำให้เราไม่ได้สงสัยอะไร พอลูกเราอายุ 9 เดือนเค้าไม่โทรมาและก็ไม่กลับมานอนกับเราแล้วคะ จนเราทนไม่ไหวเราเลยโทรไปถามว่าเป็นอะไรทำไมไม่โทรมาและไม่กลับมานอนบ้านเลย เค้าบอกเราว่าเค้าทำงานเหนื่อยคะ เรากับเค้าเลยทะเลาะกันคะ ตั้งแต่วันนั้นมาเค้าก็ไม่โทรมาและไม่มาบ้านเราเลยคะ เราก็ไม่โทรไปคะ จนลูกเราอายุ 10 เดือน เราถึงรู้ความจริงความจริงที่เค้าปิดบังมาตลอด วันนั้นเราก็เล่นเฟชตามปกติคะ แต่มีบางอย่างที่ไม่ปกติ
เค้าลงรูปที่ถ่ายคู่กับผู้หญิงคนอื่นและลบสถานะที่แต่งงานกับเราออก!!! เราก็ไปกดไลค์คะ ตอนนั้นเรามือสั่นไปหมดแล้วคะ จุกพูดอะไรไม่ออกเลย น้ำตาไม่ไหลเลยคะ เค้าทักแชทเรามาคะว่าเค้าขอลูก เราบอกไปคะว่าไม่ให้ แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะเอา แต่ตอนนี้เราไม่ตอบล่ะคะ จนเราบล็อกเค้าคะ คืนนั้นเราร้องไห้ทั้งคืนเลยคะ ร้องจนตาบวม วันถัดมาเราโทรไปหาแม่เค้าคะเราเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้แม่เค้าฟังคะเล่าทั้งน้ำตาเลยคะ แม่เค้าบอกกับเราว่าแม่เค้าจะพูดให้คะแต่เราบอกว่าไม่ต้องเพราะรู้จักนิสัยเค้าดี ช่วงนั้นเราร้องไห้หนักมากคะตาบวมมากจนแม่เราถามว่าเป็นอะไรเราก็เล่าให้แม่เราฟังทุกอย่างคะ แม่เราบอกเราว่าเรายังมีลูกอีกคนที่ต้องดูแลไม่ต้องไปเสียใจ จนเวลาผ่านไป 1 ้เดือน เราถึงทำใจไม่คิดถึงเค้าได้คะ ทำไมถึงทำใจได้เร็วเพราะเรามีลูกไงคะลูกเราไม่เคยทำให้เราเหงาคะ พอเราทำใจได้เราก็ปลดบล็อกเฟชเค้าคะ จนลูกเรา 1 ปี 2 เดือน เค้าทักแชทเรามาคะ ว่าตอนนี้เค้าคิดถึงลูกมากคะเค้าคิดถึงเรามากตอนนี้เค้าสำนึกแล้ว เราเลยบอกเค้าว่าสายไปแล้วคะเราไม่ได้รักเค้าแล้ว เค้าบอกกับเราว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา เราก็บอกเค้าไปว่าไปเลิกกับคนนั้นก่อน พอถัดมาอีกวันเค้าก็เลิกกับคนนั่นคะ เราเลยบอกว่ารอไปก่อน (สะใจคะเพราะเราไม่รู้สึกอะไรกับเค้าแล้วคะ เราแก้แค้นเค้าคะ เราแค้นมากกกกกก)
เค้าก้อพร่ำแต่ว่าจะกลับมาคบกับเรา มาอยู่กับเรา เป็นเหมือนเดิมได้ไหม เราก็ได้แต่บอกว่าสายไปแล้วคะ ตอนนี้ลูกเรา 1 ปี 5 เดือนแล้วคะ ตอนนี้ลูกเรากับเรามีความสุขมากคะ ตอนนี้เราเปลี่ยนเบอ ลบเพื่อนในเฟชออก ไม่มีทางติดต่อกันได้อีกแต่เค้ายังพยายามเอาเฟชเพื่อนเค้าแชทมาอีกนะคะแต่เสียใจเราไม่รักเค้าแล้วคะ ตอนนี้สิ่งทีสำคัญที่สุดคือลูกเราคะ ไม่มีเค้าเราก็ยังมีลูกแต่เค้าสิคะไม่เหลือใคร 555+ สะใจมากถึงมากที่สุดคะเพราะเค้าทำกับเราไว้เยอะ แต่เราก็สงสารลูกนะคะที่ไม่มีพ่อ แต่เราก็คิดว่ามีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่ 2 ถึงตอนนั้นลูกเราคงอายเพื่อนคะที่พ่อไปมีคนอื่น
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะเราอยากบอกคนที่ถูกแฟนทิ้ง แฟนนอกใจ อย่าเสียใจนานไปคะ เพราะไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้คะ แต่ต้องใช้เวลา และต้องคิดไว้เสมอคะว่ามีคนอื่นที่สำคัญกว่า เพราะชีวิตเราต้องเดินหน้าไม่ใช่ถอยหลังคะ
ปล.หากแท็กผิดขออภัยด้วยนะคะ
แฟนนอกใจตอนมีลูกแล้ว
หากผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปี เรากับแฟนรักกันมากเลยคะ ใครๆต่างก็อิจฉาคู่เรากันคะ จนเรากับแฟนมีลูกชายด้วยกัน 1 คน เราเลยย้ายกลับมาอยู่บ้านคะตอนแรกเราไปอยู่บ้านแฟน เราก็เลยทะเลาะกับแฟนเพราะเค้าต้องทำงานกลางคืน ถ้าอยู่บ้านเค้าที่ทำงานจะอยู่ใกล้กว่า นี้แหละคะเป็นสาเหตุทำให้เรากับเค้าห่างกัน เพราะเค้านอนเค้าเรานอนบ้านเรา
สาเหตุที่เราต้องนอนบ้านเราเพราะไม่ใครช่วยเลี้ยงลูกคะถ้าเราไปอยู่บ้านเค้า ตอนแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไรคะเพราะเค้าโทรหาเราทุกวัน บางวันก็กลับมานอนบ้านเรา แต่พอลูกเราอายุได้ 7 เดือน เค้าก็เริ่มไม่โทรมาล่ะคะ เราก็ไม่ได้โทรไปหาเค้าเพราะเราคิดว่าเค้าคงทำงานเหนื่อยแล้วเราก็เลี้ยงลูกเหนื่อยด้วยคะ แต่บางวันเค้าก็ยังกลับมานอนบ้านเราทำให้เราไม่ได้สงสัยอะไร พอลูกเราอายุ 9 เดือนเค้าไม่โทรมาและก็ไม่กลับมานอนกับเราแล้วคะ จนเราทนไม่ไหวเราเลยโทรไปถามว่าเป็นอะไรทำไมไม่โทรมาและไม่กลับมานอนบ้านเลย เค้าบอกเราว่าเค้าทำงานเหนื่อยคะ เรากับเค้าเลยทะเลาะกันคะ ตั้งแต่วันนั้นมาเค้าก็ไม่โทรมาและไม่มาบ้านเราเลยคะ เราก็ไม่โทรไปคะ จนลูกเราอายุ 10 เดือน เราถึงรู้ความจริงความจริงที่เค้าปิดบังมาตลอด วันนั้นเราก็เล่นเฟชตามปกติคะ แต่มีบางอย่างที่ไม่ปกติ เค้าลงรูปที่ถ่ายคู่กับผู้หญิงคนอื่นและลบสถานะที่แต่งงานกับเราออก!!! เราก็ไปกดไลค์คะ ตอนนั้นเรามือสั่นไปหมดแล้วคะ จุกพูดอะไรไม่ออกเลย น้ำตาไม่ไหลเลยคะ เค้าทักแชทเรามาคะว่าเค้าขอลูก เราบอกไปคะว่าไม่ให้ แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าจะเอา แต่ตอนนี้เราไม่ตอบล่ะคะ จนเราบล็อกเค้าคะ คืนนั้นเราร้องไห้ทั้งคืนเลยคะ ร้องจนตาบวม วันถัดมาเราโทรไปหาแม่เค้าคะเราเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้แม่เค้าฟังคะเล่าทั้งน้ำตาเลยคะ แม่เค้าบอกกับเราว่าแม่เค้าจะพูดให้คะแต่เราบอกว่าไม่ต้องเพราะรู้จักนิสัยเค้าดี ช่วงนั้นเราร้องไห้หนักมากคะตาบวมมากจนแม่เราถามว่าเป็นอะไรเราก็เล่าให้แม่เราฟังทุกอย่างคะ แม่เราบอกเราว่าเรายังมีลูกอีกคนที่ต้องดูแลไม่ต้องไปเสียใจ จนเวลาผ่านไป 1 ้เดือน เราถึงทำใจไม่คิดถึงเค้าได้คะ ทำไมถึงทำใจได้เร็วเพราะเรามีลูกไงคะลูกเราไม่เคยทำให้เราเหงาคะ พอเราทำใจได้เราก็ปลดบล็อกเฟชเค้าคะ จนลูกเรา 1 ปี 2 เดือน เค้าทักแชทเรามาคะ ว่าตอนนี้เค้าคิดถึงลูกมากคะเค้าคิดถึงเรามากตอนนี้เค้าสำนึกแล้ว เราเลยบอกเค้าว่าสายไปแล้วคะเราไม่ได้รักเค้าแล้ว เค้าบอกกับเราว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา เราก็บอกเค้าไปว่าไปเลิกกับคนนั้นก่อน พอถัดมาอีกวันเค้าก็เลิกกับคนนั่นคะ เราเลยบอกว่ารอไปก่อน (สะใจคะเพราะเราไม่รู้สึกอะไรกับเค้าแล้วคะ เราแก้แค้นเค้าคะ เราแค้นมากกกกกก)
เค้าก้อพร่ำแต่ว่าจะกลับมาคบกับเรา มาอยู่กับเรา เป็นเหมือนเดิมได้ไหม เราก็ได้แต่บอกว่าสายไปแล้วคะ ตอนนี้ลูกเรา 1 ปี 5 เดือนแล้วคะ ตอนนี้ลูกเรากับเรามีความสุขมากคะ ตอนนี้เราเปลี่ยนเบอ ลบเพื่อนในเฟชออก ไม่มีทางติดต่อกันได้อีกแต่เค้ายังพยายามเอาเฟชเพื่อนเค้าแชทมาอีกนะคะแต่เสียใจเราไม่รักเค้าแล้วคะ ตอนนี้สิ่งทีสำคัญที่สุดคือลูกเราคะ ไม่มีเค้าเราก็ยังมีลูกแต่เค้าสิคะไม่เหลือใคร 555+ สะใจมากถึงมากที่สุดคะเพราะเค้าทำกับเราไว้เยอะ แต่เราก็สงสารลูกนะคะที่ไม่มีพ่อ แต่เราก็คิดว่ามีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่ 2 ถึงตอนนั้นลูกเราคงอายเพื่อนคะที่พ่อไปมีคนอื่น
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะเราอยากบอกคนที่ถูกแฟนทิ้ง แฟนนอกใจ อย่าเสียใจนานไปคะ เพราะไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้คะ แต่ต้องใช้เวลา และต้องคิดไว้เสมอคะว่ามีคนอื่นที่สำคัญกว่า เพราะชีวิตเราต้องเดินหน้าไม่ใช่ถอยหลังคะ
ปล.หากแท็กผิดขออภัยด้วยนะคะ